You know that feeling when you take a quick jump to the kitchen/toilet/door and you return to curl up again in the cozy nest you had made yourself with a book, tea, a nice cushion and... the cat took your place? And she looks so damn happy too!
Rain
“Can you hear me that when it rains and shines, it’s just a state of mind?”
The season of rain has started again. Grey skies, raindrops against the window, but inside it's warm and with a cat at your side and some music of The Beatles, everything is perfectly fine. I try to practice this state of mind every day, and as a real summer-person this is some task for me. I like to live outside as much as possible, and when the colder times start again, I always feel a bit melancholic.
Welkom in de Pop Up Shop van La cabane en voyage
Donderdag was het de feestelijke opening van mijn Pop Up Shop in Berchem, mijn knappe fotograaf/filmman maakte dit prachtige filmpje over mijn winkeltje, kom binnen!
En nog enkele sfeerbeelden, ook geschoten door Iso800.
321304_563932543626874_1881528914_n
Een gezellig terrasje voor de winkel, waar je een theetje of een fruitsapje kan drinken.
603769_563932530293542_1182047236_n
Het konijn drinkt mee.
944135_563932560293539_1612907787_n
En ik sta heel content achter mijn schitterende toonbank, ik ben zo blij dat ik hem eindelijk eens kan gebruiken, hij stond namelijk al twee jaar onder het stof in de garage...
942769_563927736960688_2110045443_n
Mijn verzameling vintage servies staat te blinken in de vitrine en er boven op lekkers van Lara kookt voor u.
945247_563932610293534_87535412_n
Mooie vintage lampjes en originele handgenaaide kunstwerken gemaakt van vintage stofjes en geborduurde oma-schilderijtjes vervaardigd door Mie, mijn lieve mama.
944934_563932640293531_1787305784_n
Een postkaart met een poezenfamillie die op reis vertrekt in een Citroën Ds, het perfecte excuus om mijn droomauto eens te kunnen schilderen!
397876_563932653626863_393613418_n
En zeer veel buttons en magneten met eekhoorns, beren, flamingo's en nog een hele hoop andere feestbeesten.
225742_563932620293533_1049230596_n
Communie kaartjes.
Schattige katjes stonden model voor deze vrolijke kaartjes. Helaas zijn onze schattige katjes terwijl ik dit schrijf heel hard aan het vechten, onze levende exemplaren zijn duidelijk een pak minder knuffelbaar dan de getekende versies. Als ze geen krant aan flarden aan het scheuren zijn, dan zitten ze wel in de gootsteen op zoek naar eender wat eetbaar is. En dat kan van alles zijn, ik betrapte Noa er ooit op terwijl ze een stuk kiwi aan het verorberen was en Minna is gek op hazelnoten, die ze na een hevige jacht met huid en haar oppeuzelt, arme noot...
De communie katjes zijn alvast een pak minder gevaarlijk. Ze zien er lief uit in hun feest tenue.
Het meisje kreeg een smetteloos wit jurkje geïnspireerd op een lente outfit uit de jaren 30, met fijne kantjes en een bloemenkrans.
En het jongetje kreeg een stoere outfit, mét pet.
Winterse post
Deze week dacht ik, wat te doen met de mooie prenten uit mijn oude boeken die te groot zijn om slingers van te maken? Enveloppen dus! Ik heb het helaas niet zelf bedacht, ik had het idee al eens eerder gezien in een zelfmaak boekje waar ze een houten enveloppe mal gebruikten (heel hip nu, naar 't schijnt, want je kunt ze in veel webwinkels kopen). Maar ik had geen enveloppen mal, dus ik heb zelf gepriegeld met een opengevouwen brief die ik heb overtrokken op karton en daarna heb uitgesneden met een cuttermes.
Ik had nog een mooi maar oud en versleten boek liggen over de dieren in het bos, perfect dus om een hele reeks winterse brieven uit te maken.
Het is wel nogal een gepuzzel soms, want het mooiste deel van de tekening moet van voor op de brief komen. Als dat niet het geval is krijg je soms rare composities van een hert zonder hoofd of alleen maar vier zwevende pootjes aan de bovenkant van je enveloppe. Of een vreemdsoortig uitgestorven fantasiedier dat bij nadere inspectie gewoon een vogel blijkt te zijn. Het kan allemaal en ik heb het allemaal meegemaakt. Bij deze vogel is het alvast wel goed gelukt..
Deze stempeldoos vond ik laatst in de Kringloopwinkel. Komt altijd wel van pas, dacht ik...
En ja hoor, er zat juist de stempel in die ik nodig had: een schattig retro duifje waarvan ik een postduif heb gemaakt door er een klein envelopje bij te stempelen.
Zo had ik meteen een oplossing voor het vraagstuk 'hoe de brief te sluiten?' want op een zelfgemlaakte envelop zit natuurlijk geen kleefstrookje. Ik maakte postduif stempeltjes op een sticker en voila, een esthetisch verantwoorde verzegeling.
Maar voor diegenen die toch niet helemaal snappen wat dat stickertje daar nu hangt te doen heb ik er toch maar een klein woordje uitleg bijgezet, ziezo.
