Hier zijn ze dan: de circusdieren reeks is op postkaarten en postertjes gedrukt. En om dit alles te begeleiden een ouwe gouden Dylan song. De liefheid van de surrealistische plaatjes wordt zo een beetje in balans gebracht door de snedigheid van de bard, dacht ik zo...

En deze stond nog niet op mijn blog: een jonglerende koe op een fiets! Het kan allemaal in het circus! (En in Dylans circus kan er nog veel meer, maar om dat te schilderen zou ik Dali moeten heten en mijn puntige moustache zou zich krullen van plezier bij het vooruitzicht om zulk een surrealistisch tableau te mogen vereeuwigen. Toch blij dat ik geen snor heb hoor!)

De achterkanten zijn ook bedrukt, met een gezellig ouderwets postkaart-motief, en nu: schrijven maar!

Het zou zo plezant zijn als we elkaar terug wat meer echte post gingen bezorgen, in plaats van al die digitale vluchtigheid. Ik spreek uiteraard in het voordeel van mijn winkel, maar ik meen het ook echt. Het is toch heerlijk om een handgeschreven kaartje in de postbus vinden?!