Deze foto's vond ik net terug in mijn La cabane archief, en ze passen helemaal in de huidige konijntjes rage die momenteel op mijn blog woedt.

Konijnenkapstokjes! Echt wel lief hé en ook heel leuk om te maken! Een decoupeerzaag besturen is toch weer eens wat anders dan een naaimachien en ik moet het eerlijk bekennen: het voelt best wel stoer om met zo'n grote stofbril op je neus lieve konijntjes uit te zagen. De behangetjes die ik op de konijntjes heb geplakt zijn echte jaren '60 & '70 exemplaren en ze zijn afkomstig uit een stoffig oud behangwinkeltje van de gezusters Priem in Gent . Dit zijn twee oude dametjes die je laten uitkiezen uit het uitstalraam, dan heel traag gaan zoeken naar het behang in kwestie in hun stock. Dit niet doormiddel van een handig klasseersysteem met nummers ofzo, maar geheel op artisanale wijze: met de hand rol per rol uit de kast trekken, hoekje omplooien en kijken of het de juiste is. 'Dedees is me blei blommekes.' ' Wa zegde, 't patruun es te gruut ?' Volgende rol: 'Dedees mischiens?' 'Ah ba neenk, das ook nie just.' Volgende rol: 'Ah, iere se, get sjanse, ek em et gevunde! Me blieke bleiwe blommekes!'* Bizonder charmant, want zeg nu zelf, waar vind je tegenwoordig nog een winkel met kennis van zaken die dan ook nog eens ein-de-loos de tijd neemt om de klanten te bedienen? Je maakt er dus best wel een daguitstapje van, want zo gaat het dus met elke rol en als je tien rollen nodig hebt... reken maar uit!

*Dit is een beetje Gents a l'improviste, ik ben zelf van Antwerpen (niet dat ik dat accent beter beheers hoor), maar het zal toch niet raar zijn als er toch wat A-klanken in te detecteren vallen.